Gece kirpikli kadın aşkıma siyah bakma
Zaten yakanlar yakmış bir alev de sen yakma
Beyaz papatyalar tak at o siyah gülleri
Sensiz nefes alamam beni bana bırakma
Zaten yakanlar yakmış bir alev de sen yakma
Zeki Müren.
“Rahmetin bol mekanın cennet olsun baba…”
Babamı her ziyaretimde ismini okuyorum mezar taşında ve ona ilk kez baba der gibi “baba” diyorum. Baba dedikçe içimde büyüyor hasreti ve birden çok bildiğim bir gurbetlik hissi. Her iki heceyi tekrar ederken baba oluyorum. B ile A arası gidip gelen tekrarlı iki hece. Hayatla memat arası gidip gelen insan gibi. Çocuğu olduğunda baba olmaz bir adam, babası öldüğünde baba olur cümlesi zihnimde doludizgin at koştururken ortalık toz duman. Bir aforizmadan kök salıp birçok yere dallanıp budaklanıyorum. En tanıdığım gurbetimi yaşarken gözlerim yaşarıyor, dallarım yeşeriyor aniden ve her baba gibi bende babasının elinden tutan bir çocuk oluyorum. Susuyorum. Dinliyorum gurbetin o hüzünlü türküsünü. Ocaktaki çayın buharı havaya nüfuz ederken, ocak gurbetinde demleniyorum.
Ömür sermayeme yeni yıllar, yollar eklenirken büyüyorum. Her yetişkin gibi her zaman yetişemiyorum hayata. Her yetişkin gibi mazeretlerim var hayata dair. Belki de bu çocukluktan kalma çocukça bir alışkanlıktır bilmiyorum. Bazen ben büyürken gurbete doğru bazen gurbetler büyüyor içime doğru görmüyorum, duymuyorum, ama hissediyorum. Ulaşacağım gurbetler, ulaşamayacağım gurbetlere gülümseyerek bakıyor kapının ardından. Gülümsemek ne güzel ne umut dolu ne sıcak. Oysa hissiz donuk bakışlarda çetin zemheri kışlar yaşıyorum. Ne kadar kara iklime alışıkta olsanız ne kadar Anadolu’nun içinden de olsanız yakar soğuğu gurbetin ve ben yanıyorum.
Gurbet öyle bir gurbettir ki gece kirpikli kadındır. Aşkına siyah bakan. Ve gurbet türküleridir içimi sızım sızım sızlatan.
Kızım zamansız sorular sorar, cevaplar arar hayatı anlamaya dair. O sorulardan bir yaman sorudur:
-“Babaaa! Özlemiyor musun babanı?” sorusu.
-“Özlemez olur muyum hiç” diye verdiğim cevap pek tatmin etmez.
-“ Neden özlediğini söylemiyorsun peki?” diyerek devam eder bitmek tükenmez sorularına.
….
Her soğuk 4 Ocak akşamı gurbet yakar beni ve ben yeniden baba olurum.
