Açığma-kün acıyan gündür gönlümde,
Sesi taaa uzaklardan, yüreğimden duyulur.
Açılmamış bir çiçek ümitlerimde,
Bir ilkbaharla prangaya vurulur.
Suskunluğun pususunu kurmuşsa ayrılık,
Benliğime, bensizliğime, sensizliğime.
Ölüm ne sanıldığı kadar sıcak ve soğuk,
Ilık bir Kalamçu ikliminde.
Açığma-kün günlerim açığla yoğruldu,
Sözlerimi gözlerine hapsettiğin gün.
Sürgün et beni gözlerinden, ey acı maşuku,
Gideyim esirik rüzgarlarla, hırçın ve üzgün.
Acı çekiyor deli kimliğimde hiçliğim.
Hiçliğimde, anlamlar darmadağın ve ıpıslak.
Konuş gözlerinle istersen,
yada istersen öldür sükunetinle; ak pak.
