Hatırlanmak İçin Unutulmuş Şair
byKendimi dışarı attım. Yürüyorum, yürüyorum. Yolum belli değil, gideceğim yer kesin değil. Biliyorum ama yol bir yere varacak. Dolunay var bugün diye düşünüyorum. Belki…
Kendimi dışarı attım. Yürüyorum, yürüyorum. Yolum belli değil, gideceğim yer kesin değil. Biliyorum ama yol bir yere varacak. Dolunay var bugün diye düşünüyorum. Belki…
Uyandı ve nakışlı perdeyi kenara çekip dışarıya baktı Sami Bey. Hava griydi ve yoğun bir sis kaplamıştı sokağı. Zaten kaplamasa da odasının dar sokağa…
Geniş bir odada minderler üzerinde bir tarafta kasabanın ileri gelen hocaları, öğretmenleri, babalar ve diğer tarafta da onların genç yetişkin çocukları oturuyorlardı. Hoca(H): “Ahh…
Öğretmen ödev vermiş. Daha doğrusu ceza. Deftere yüz kere “Bir daha arkadaşıma vurmayacağım.” yazılacak. Tam yüz defa. İşin yoksa şimdi yaz dur. Of of!…
Tık tık tık… Gözlerimi zar zor aralıyorum. Zihnim bölük pörçük bir uykunun izleriyle uyuşuk. Bedenim darmadağınık. Ruhum; bitmeyen öfkesinin yanına bir de merak illeti…
Annesi ile birlikte akşam yemeği hazırlıkları yapıyorlardı. Zeytinyağlı dolma vardı akşam yemeğinde ve çok severdi dolmayı, hele patlıcanlı olanına bayılırdı. Annesi tezgahın altından zeytinyağı…