Güneş batmadan dönelim. Uykudan bir tat da alamıyorum zaten. Minik kalbim bileklerimde, tut ellerimi Ebder! Ölecek gibi oluyorum Ebder, çok korkuyorum. Hadi, gidelim buradan. Her şeyi bıraktık, her şeyi.
Yedi yaşındaydım etrafımda şak, şak, şak, diye sesler, her yer surlarla kapandı. Koşuyorum, çok ama çok susadım. Musa çok korktu. Önümde bir atlı, mor örtülere bürünmüş bir ses; Musa’ya çıkış yolunu gösterdi. Bense korkmadım. Ben de çıkmak istiyorum dedim. Hiç ses etmedi. Her yer Konstatinopolisi terk etti, eski haline döndü. Korkmam mı? Ben de çok korktum. Atlının söylediğini söyleyemem şimdilik…
Yaptıklarımdan çok pişman oldum fakat, ama da demedim hiç. Fısıldadım Ebder’e o anda.
Otuz altı yıl geçti, biz hala arkadaşız mesela. Ben de senin cennetine gittim.
Günleri tüketiyorum, günleri içiyorum adeta ve günleri içtikçe bana sarhoşluk veriyor her nefes. Yürüyebildiğim yere devriliyorum. Sadece bir diriliş her sabah benim için. Her gece ölmeye can atıyorum. Rüya, Düş, hayal, umut…Rüya benim neyime ama olsun. Hayat rüya gibi geçiyor. Beni avutan tek şey uyku iken rüya benim neyime. Bir yatarken bir ayakta yaşıyorum. Hayal olmasını istediğim şeyler mi? Artık hep içimdeki kötü hislerle savaşıyorum.
İyi olan şeylerden pes etmedikçe çoğalır fakat kötülük mücadele gerektirmiyor. İçimdeki iyiliği böyle keşfediyorum, belki dışımdakini de
Benim güneşim sen uyuyunca batıyor ebder!
Bilmeni isterim ki: O güneş batana dek neler çekiyorum
Bilmeni isterim ki: Aç avcunu koy alnıma
İçim öfke ve hüzün ile kaplı fakat gecenin ikisinde bir kuş, neşeyle şarkı söylüyor…Tamam dedim. Tamam! Anladım… Geçinip gidiyoruz, neden olmasın?… Nasıl olsa her şey yazılmış bir şiirin sade bir kıtasıysa teni yanmış mı hala, yahut çocuğu mu hasta
Nitekim ben ölmek için doğdum ve ölmek için kovuldum. Kovulanların en hasıyım da nitekim ben Musa’nın yaşıyım.
Kaybettiğin şey özlediğin şeyle aynı değil. Bulduğun şeyle sen de aynı sen değilsin. Fakat istiyorum istemeyi seviyorum. Çünkü böyle yaratıldım… Aklıma geleni kaybettim. Unuttuğumu buldum.
Yanmak bolca güneşle yanmakla ilgili değil, Dünya denilen yusyuvarlak tavada… Sen de beni anlarsın, herkes kapar gözlerini yanarsın bu karanlık havada.
