Seni düşündüm bir şiir yazdım
Kalbim tutuştu, ellerim titredi
Kah güneştim kah ayazdım
Rüzgarlar zihnimi yedi
Düşündüm, düşündükçe beyazdım
Seni düşündükçe sızlıyor içim
Kalemim kağıdıma varamıyor
Anladım ki yokluğunda bir hiçim
Ya da varlığım işe yaramıyor
Seni düşündüm bir şiir yazdım
Kollarım artık seni saramıyor
Seni düşledim
Düşlerimde rengarenk kelebekler uçuştu
Bir çiçekten diğerine kondular
Ruhum hafifledi, sanki bir kuştu
Her çiçekte senin gölgen var
Seni düşündüm bir şiir yazdım
Kanadı her yerim, kabuk bağladı
Zaman zaman ağlarım da haberin olmaz
İçimdeki en kalender çocuk bile ağladı
Akıtır gözyaşını da yaşları göğe dolmaz
Her yerden yüzüme rüzgarlar esti
Aldı beni farklı diyarlara savurdu
Kokunu duydum, nefesimi kesti
Beni yerlerden yerlere vurdu
Hissettiği rüzgar değil sanki nefesti
Yaktı beni yaktı kavurdu
Seni düşledim öyle
Göğün yüzü masmavi kesildi
İçim dışım sen olunca
Zihnim senden gayrısını sildi
Seni düşündüm bir şiir yazdım
Harflerinden sana yol olsun diye
Kendi mezarımı kendim kazdım
Yokluğum olsun sana hediye
Düşündüm seni öyle
Ağzım, dudaklarım kurudu
Kalem aldım elime kelimeler dizdim
Yeniden dirilttim umudu
Sana şiir yazdım nefesim kesildi
Ruhum senden gayrısını sildi
Seni düşündüm
Yıldızlar düştü, Güneş söndü
Değil sadece Dünya
Kainat senin için döndü
Bir şiir yazdım, kainat oldum
Yetemedim, sana yine azdım
Düşledim seni bir şiir yazdım
Ben en güzel tınıya sahip bir sazdım
Seni düşündüm bir şiir yazdım
Ve işte o an ben bembeyazdım
