Denge

Hayat; her zaman çok renkli yaşanmıyor ama tek renkle de yaşanmıyor. O zaman, nedir hayat? Uzun ve sonunu bilmediğimiz bir serüvendir. Bazen yorucu bazen de huzur dolu ama uzun. Her yolculukta olduğu gibi yorulduğumuzda molalara ihtiyaç duyarız. Durup bi’ soluklanmak, ‘Ben nereye gidiyorum?’ diye sormak zarurettir. Bir kılavuza, bir ilhama ihtiyaç duyarız. Bu bir insan olur, bazen olay bazen de beyaz olur.

Beyaz renk, tüm renklerin ışığı yansıtması nedeniyle oluşur. Diğer renkler, belirli renkleri emerek veya yansıtarak ortaya çıkar.

Renk olmanın ötesinde bize ne çağrıştırıyor? Hayatta beyazın anlamı nedir? Beyaz, başlangıçtır. Beyaz, bitiştir. Beyaz, bir es vermektir yaşananlara. Saçlara düşen ak, uyarıdır. Gelinlik, yeni bir sayfanın başlangıcıdır. Sarıldığın kefen, bir sondur. Atlı prensin bile beyazı beklenir hayallerde. Beyaz kıyafeti taşımak da temizlemek de zordur. Hassastır beyaz. Temizliğin, saflığın sembolüdür. En kolay kirlenendir. Sadece renk olarak düşündüğümüzde bile. Newton’un renk çarkı deneyinde; gökkuşağını oluşturan tüm renkleri çarkın üzerinde hızlıca döndürdüğünde, renkler birbirine karışarak beyazı oluşturuyor.

Yaşam döngüsünde de hissettiğimiz her mutluluk, acı, hüzün, yalnızlık, neşe, öfke tuvalimizde renklerdir.

Bardağın dolu tarafından mı bakmalıyız, boş tarafından mı? Hayatta beyaz gibi olmalıyız, iyisiyle kötüsüyle yaşadığımız ne varsa toplamıyız nihayetinde. Hayat bir tuvalse eğer her renge ihtiyacımız var. Tüm renklerin hayatta an olduğunu, anların da toplamının beyaz olduğunu unutmadan. Bunu kabullenmeli ve bunun bilinciyle yaşamalıyız renkleri.